Parocja perska (Parrotia persica) to wolno rosnące wielopniowe, nisko rozgałęzione drzewo lub krzew. Ze względu na niezwykłą twardość drewna nazywane jest "żelaznym drzewem". Ta cenna odmiana spokrewniona jest z oczarem i podobnie jak on, kwitnie bardzo wczesną wiosną jeszcze przed pojawieniem się liści, czerwonymi, pajączkowatymi kwiatami, które składają się z samych pręcików. Kwiaty wyrastają w gęstych kwiatostanach wzdłuż całych gałęzi bardzo wczesną wiosną. Młode liście są błyszczące, łososioworóżowe i pięknie prezentują się na tle innych drzew i krzewów, które w większości wiosną mają żywo zielone barwy. Dorosłe liście mają ok. 8-10 cm długości i już są przebarwione na kolor zielony, by na jesień znów zmienić ich zabarwienie na żółte, pomarańczowe lub czerwone. Jedno drzewo a cała gama ognistych barw, które zachwycają swą różnorodnością i odcieniami. Oliwkowozielona kora tego drzewa, osiągającego maksymalnie po wielu latach 10 m wysokości, łuszczy się płatkami, co powoduje powstawanie zielonych lub kremowych łatek (podobnie jak u platana). Nawet zimą wygląda efektownie i przyciąga uwagę wielobarwną łuszczącą się gładką korą. Gatunek ten preferuje ciepłe, słoneczne stanowiska i żyzną przepuszczalną glebę. Aby ładniej wybarwiał się jesienią warto dodać kwaśnej gleby. Ale parocja zadowoli się także ziemią słabszą, piaszczystą, byle nie wapienną. Jest mrozoodporny i nie sprawia w trakcie uprawy żadnych problemów. Dobrze znosi okresowe susze.

W sprzedaży ładne drzewko o wysokości około 70-90 cm w doniczce o średnicy 19cm - 3 litry.